عزیز دلم

بیا دستهای یخ زده از

هجرانم را در دستان گرمت بگیر

تا بگویم که در غم نبودت چه کشیدم

بگویم که سنگ فراقت شیشه ی دلم را شکست

بگویم که مانند شمع نیمه جان

رو به باد تباهی و نابودی هستم

و دستان پرمهر تو کنارم نیست تا آن را از خاموشی نجات دهد

بگویم که مانند درختی خزان زده و بی برگ و بار

در برابر طوفانهای خشمگین تنهایی و بی کسی هستم

بگویم که شبهایم بی تو چقدر سرد و تاریک است

دلم می خواهد

یک بار

فقط یک بار

در خانه ی دلم پا بگذاری

و عاشقانه نگاهم کنی

و بگویی:

"دوستت دارم.." 

تا خودم را  به آغوش دل دریائیت بسپارم

و این بغض قدیمی و کهنه بشکند...